In de Lilse Bergen was Laurens de sterkste in een sprint met Eli Iserbyt en Toon Aerts na een bloedstollende finale. Ondertussen staat de zegeteller op zeven. (foto @photopressbe)
Vanaf minuut één werd de gaskraan volledig opengedraaid. Het werd onmiddellijk een gevecht om als eerste de lange zandstrook in te duiken. Laurens was matig gestart en het was onmogelijk om vanuit een achtste positie snel vooraan te geraken.
De wedstrijd bleef enkele ronden gesloten en Laurens nam zijn tijd om stap voor stap vooraan te geraken. Dit gebeurde dan ook halfkoers. Hij positioneerde zich bij de eerste vier renners en even later nam hij ook de leiding in handen.
Na een goede zandpassage van Laurens, en een hapering van Aerts en Iserbyt, kreeg hij zonder te demarreren een kleine voorgift. Hij achtte het nog te vroeg om solo verder te gaan en bleef gewoon een hoog tempo rijden. De achtervolgers sloten opnieuw aan, maar de wedstrijd was ondertussen wel opengebroken.
Een vijftal scheidde zich af met ondermeer Nieuwenhuis volgend op enkele seconden. De laatste drie ronden bleef Laurens steevast in de topvier aanwezig. Verschillende aanvallen werden gepareerd. In volle finale bleven nog zes renners overeind en het werd een voortdurend gevecht om de laatste hectometers in een goede positie aan te vangen.
Laurens bleef rustig. Hij probeerde de leiding te nemen bij de laatste zandpassage, maar Iserbyt liet dit niet gebeuren. Met Eli aan de leiding en Toon in derde positie, kondigde zich een spannende sprint aan. Laurens had nog de meeste jus in de benen en maakte het op meesterlijke wijze af.